Մի քանի տարի առաջ Ուրալում և Վոլգայի մարզում տեղի ունեցան Խրուշչովում բնակվող միայնակ թոշակառուների սպանությունների շարք։ Ընդհանուր առմամբ՝ 32 զոհ՝ 75-ից 90 տարեկան։ Մոլագարը գործել է նույն սխեմայով` սոցիալական աշխատողի անվան տակ մտել է բնակարան, խեղդել տանտիրուհուն ու տարել թանկարժեք իրերը։ Գողացվածի արժեքը նվազագույն է եղել, ուստի քննիչները առաջնահերթությունների ցանկից հանել են եսասիրական շարժառիթը։

Բացի քրեագետների կազմած հոգեբանական դիմանկարից, ոչ մի հետք չկար։ 2012 թվականին հանցագործը սպանություններից մեկը կատարելիս մտել է տան մուտքի մոտ տեղադրված տեսախցիկի ոսպնյակի մեջ։ Սա հետաքննությանը տվեց ենթադրյալ մարդասպանի իրական պատկերը: Նրա մասին ցանկացած տեղեկություն ստանալու համար խոստացել են մեկ միլիոն ռուբլու պարգեւատրում։ Հետագայում գումարը հասցվել է երեք միլիոնի։ Սակայն սպանությունները դադարեցին։ Վարկածներից մեկի համաձայն՝ մոլագարը կարող էր մահանալ կամ բանտ նստել այլ հանցագործությունների համար։

Ո՞վ է OJ Simpson-ը:

Սիմփսոնն այժմ 70 տարեկան է և ԱՄՆ-ի ամենահայտնի մարդկանցից մեկն է։ 70-ականների սկզբից նա հանդես է եկել Ֆուտբոլի ազգային լիգայում Buffalo Bills-ի և San Francisco Forty Niners-ի համար և եղել է ամենահաջող մարզիկներից մեկը իր վազող դիրքում: Սիմփսոնն ունի NFL-ի բազմաթիվ ռեկորդներ, ճանաչվել է տարվա ամենաարժեքավոր խաղացող, լավագույն հարձակվողական խաղացող և շատ այլ անձնական մրցանակներ: Սիմփսոնի սպորտային կարիերան տևեց 20 տարի, ավարտից հետո նա սկսեց մեկնաբանել ամերիկյան ֆուտբոլի հանդիպումները և նկարահանվել ֆիլմերում։

 

Սիմփսոնի դերասանական կարիերան նույնպես բավականին հաջող է ստացվել. օրինակ, հենց նա է մարմնավորել Լեսլի Նիլսենի զուգընկերոջը «Մերկ հրացանը» կատակերգություններում։ Սակայն սա չէ պատճառը, որ Սիմփսոնը դարձավ համաշխարհային հայտնիություն։

 

Ինչու ես գիտեմ այս անունը:

Oh Jay Simpson-ը պատմության ամենահայտնի դատավարություններից մեկի հերոսն է։ 1994 թվականի հունիսի 12-ին ՕՋի նախկին կինը՝ Նիկոլ Բրաուն-Սիմփսոնը, սպանվեց իր տանը Ռոն Գոլդմանի հետ, ում հետ նա հանդիպում էր։ Նիկոլն ու նրա նոր սիրելին սպիտակամորթ էին, Սիմփսոնը սևամորթ տղամարդ է։ Հանցագործության վայրում արյունոտ ձեռնոց է հայտնաբերվել, իսկ երբ ոստիկանները որոշել են Սիմփսոնին հայտնել կնոջ մահվան մասին, նախկին մարզիկի մեքենայում արյուն են հայտնաբերել, իսկ տանը՝ երկրորդ ձեռնոցը։ Արյան նմուշները համապատասխանում էին Սիմփսոնի և Գոլդմանի նախկին կնոջ արյան նմուշներին:

 

Սիմփսոնին հրահանգել են ներկայանալ ոստիկանություն, սակայն նա փորձել է լքել Լոս Անջելեսը։ Մեքենան նկատվեց, սկսվեց հետապնդումը, որը ամերիկյան խոշորագույն հեռուստաալիքներն ուղիղ եթերում լուսաբանեցին՝ ընդհատելով, օրինակ, NBA-ի եզրափակիչ հանդիպման հեռարձակումը։ Նրա դատավարությունը գրավեց ողջ երկրի ուշադրությունը. փաստորեն, այն քննարկում էր ոչ միայն կոնկրետ հանցագործություն, այլև ամերիկյան հասարակության համար ցավոտ հարցերի մի ամբողջ շարք, ինչպիսիք են ռասայական կարծրատիպերը, հայտնի մարդկանց անպատժելիությունը կամ ոստիկանության կողմնակալությունը սևամորթների նկատմամբ:

 

Արդյունքում երդվյալ ատենակալները Սիմփսոնին անմեղ ճանաչեցին, չնայած գրեթե բոլոր ապացույցները ցույց էին տալիս, որ հենց նա է սպանությունը կատարել խանդի հողի վրա։ Գործի առանցքային պահը եղել է հետախույզ Մարկ Ֆուրմանի հարցաքննությունը, ով ապացույցներ էր հավաքում։ Նրան մեղադրել են ռասիզմի մեջ; Ֆուրմանը պնդել է, որ սեւամորթների հետ կապված «նիգգա» բառը չի ասել, բայց հետո պարզվել է, որ ստում է։ Երբ դատավորը հարցրեց, թե արդյոք հետախույզը ապացույցներ սարքելու մտադրություն ուներ, Ֆուրմանը չպատասխանեց՝ պատճառաբանելով իր դեմ ցուցմունք չտալու իրավունքը։

 

Ընդհանրապես ընդունված է, որ ոչ մի այլ դատավարություն այդքան մանրամասնորեն չի լուսաբանվել ամերիկյան լրատվամիջոցների կողմից. արդյունքում Սիմփսոնի փաստաբանները, դատախազները և սպանվածների հարազատները դարձել են փոփ մշակույթի հերոսներ:

 

Այսպիսով, Սիմփսոնն ի վերջո սպանե՞լ է իր նախկին կնոջը:

Ոստիկանությունը դա չի հաստատել, և ինքը՝ Սիմփսոնը, պնդում է իր անմեղությունը։ Բայց 1997-ին դատարանը նրան մեղավոր է ճանաչել՝ զոհերի հարազատներին փոխհատուցման քաղաքացիական հայցով, այլ ոչ թե քրեական գործով։ Սիմփսոնին պարտավորեցրել են վճարել ավելի քան 30 միլիոն դոլար, ինչը նա դեռ չի արել։

 

2007 թվականին Օ.Ջեյ Սիմփսոնի կողմից հրատարակվել է «Եթե ես դա անեի. մարդասպանի խոստովանություններ» գիրքը։ Ի սկզբանե այն պետք է թողարկվեր վերնագրի միայն առաջին մասով, իսկ հրատարակիչը պնդում էր, որ գիրքը միայն հիպոթետիկ պատճառաբանություն է, այլ ոչ թե խոստովանություն։ Արդյունքում, ստեղծագործության իրավունքները (փաստորեն, մեկ այլ հեղինակ այն գրել է Սիմփսոնի համար) անցել է զոհերից մեկի ընտանիքին, որը պետք է ստանար գրքի վաճառքից ստացված ողջ հասույթը; շապիկի վրա «եթե» բառը գրեթե անտեսանելի էր։

 

Ամերիկացիների մեծ մասը համոզված էր, որ Սիմփսոնը մեղավոր է: Ավելին, շատ երդվյալ ատենակալներ այդպես էին հավատում, բայց նրանք համարեցին, որ քննությունը բազմաթիվ խախտումներ է թույլ տվել և չի ապացուցել, որ Օ.Ջ.-ի մեղքը կասկածելու հիմքեր չկան։

 

ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ն աջակցում է Հայաստանի կառավարությանը բարեփոխումների նախագծման և իրականացման հարցում՝ ուղղված Հայաստանում բոլոր երեխաների իրավունքների իրագործման բացթողումներին՝ կենտրոնանալով խոցելի և մեկուսացված խավերի վրա:

1994. Հայաստանում ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի համագործակցությունը սկսվեց երկամյա ծրագրով, որն ուղղված էր այդ ժամանակ երկրում տիրող արտակարգ իրավիճակներին:

1995. Ստորագրվեց ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի և Հայաստանի կառավարության միջև համագործակցության առաջին ծրագիրը՝ ուղղված առողջության, սննդի և կրթության ոլորտներին:

Ինչո՞վ է օգնել ՅՈՒՆԻՍԵՖԸ:

ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ն օգնել է Հայաստանում 75%-ով նվազեցնել բնակելի խնամքի և ուղղիչ հաստատություններում գտնվող երեխաների թիվը։

ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ն օգնել է Հայաստանին վերացնել կարմրուկը, մորից երեխային ՄԻԱՎ-ի փոխանցումը, յոդի անբավարարությունը և հասնել պոլիոմիելիտից ազատ կարգավիճակ:

ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ն օգնել է Հայաստանին ընդլայնել նախադպրոցական ծառայությունները մարզերում և զարգացնել ներառական կրթությունը հաշմանդամություն ունեցող և չունեցող երեխաների համար:

ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության օբյեկտներ:

Ներկայումս Հայաստանում կան ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի կողմից ընդգրկված երեք համաշխարհային ժառանգության օբյեկտներ, և Հայաստանի ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության երեք օբյեկտներից յուրաքանչյուրը կարևոր կրոնական և պատմական նշանակություն ունի: Այս վայրերից երկուսը մակագրված են մշակութային չափանիշների հիման վրա, և միայն մեկը համապատասխանում է մշակութային և բնական չափանիշներին: Բացի երեքից, նախնական ցուցակում կա ևս չորսը։

• Գեղարդի վանք / Հայաստանի Կոտայքի մարզում գտնվող միջնադարյան վանքը շրջապատված է ժայռերով և մասամբ քանդակված հարակից լեռից։ Այն ներառված է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում:

• Հաղպատի և Սանահինի վանքերը, 1996 թ / ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության մյուս վայրերն են Լոռիի Հաղպատի և Սանահինի արտասովոր և դյութիչ վանքերը:
• Էջմիածնի Մայր տաճար և եկեղեցիներ և Զվարթնոց հնավայր, 2000 թ. / Էջմիածինը` Հայ Առաքելական Եկեղեցու Սուրբ Աթոռը, զարգացել է Տրդատ քաղաքի Վաղարշապատ քաղաքում:

ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ոչ նյութական մշակութային ժառանգություն:

Համաշխարհային ժառանգության այս վայրերից բացի, ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ոչ նյութական մշակութային ժառանգության ցանկը ներառում է Հայաստանի երաժշտական գործիքը՝ դուդուկը և դրա երաժշտությունը, խաչքարերի սիմվոլիզմն ու արհեստը, հայկական ժողովրդական «Սասունցի Դավիթ» էպոսը, հայկական ավանդական հացը՝ «Լավաշը», հայկական տառարվեստն ու դրա մշակութային աշխատանքները։

ՅՈՒՆԵՍԿՕ, Միավորված ազգերի կրթության, գիտության և մշակույթի կազմակերպության հապավումը, Միավորված ազգերի կազմակերպության (ՄԱԿ) մասնագիտացված գործակալություն, որը ուրվագծվել է 1945 թվականի նոյեմբերի 16-ին ստորագրված սահմանադրության մեջ: Սահմանադրությունը, որն ուժի մեջ է մտել 1946 թվականին, կոչ էր անում խթանել միջազգային համագործակցություն կրթության, գիտության և մշակույթի ոլորտներում: Գործակալության մշտական կենտրոնակայանը գտնվում է Փարիզում, Ֆրանսիա:

ՅՈՒՆԻՍԵՖ, ՄԱԿ-ի մանկական հիմնադրամի հապավումը, նախկինում (1946–53) ՄԱԿ-ի Միջազգային մանկական շտապ օգնության հիմնադրամ, ՄԱԿ-ի (ՄԱԿ) հատուկ ծրագիր՝ նվիրված երեխաների առողջության, սնուցման, կրթության և ընդհանուր բարեկեցության բարելավմանն ուղղված ազգային ջանքերին։

ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ը ստեղծվել է 1946 թվականին՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից ավերված երկրների երեխաներին օգնություն տրամադրելու համար: 1950 թվականից հետո հիմնադրամն իր ջանքերն ուղղեց երեխաների բարեկեցության բարելավման ընդհանուր ծրագրերին, մասնավորապես՝ ավելի քիչ զարգացած երկրներում և տարբեր արտակարգ իրավիճակներում։ Կազմակերպության ավելի լայն առաքելությունն արտացոլվել է 1953 թվականին ընդունված անվանման մեջ՝ ՄԱԿ-ի մանկական հիմնադրամ: ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ը արժանացել է Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի 1965 թվականին: Կենտրոնական գրասենյակը գտնվում է Նյու Յորքում:

 

Միավորված ազգերի կազմակերպություն (ՄԱԿ), որը ստեղծվել է 1945 թ. Հոկտեմբերի 24 -ին:  Միավորված ազգերի կազմակերպության աշխատանքը ազդում է մարդկանց վրա ամբողջ աշխարհում:

Կազմակերպությունը քայլեր է ձեռնարկում հարցերի լայն շրջանակի շուրջ և տրամադրում է իր 193 անդամ պետություններին ՝ արտահայտելու իրենց տեսակետները՝ գլխավոր ասամբլեայի, անվտանգության խորհրդի միջոցով…

Այն նվիրված է միջազգային խաղաղության և անվտանգության պահպանմանը, մարդու իրավունքներին, զինաթափումից մինչև ահաբեկչության և ծայրահեղականության դեմ պայքարին և հակամարտությունների կանխարգելումից մինչև հիվանդությունների կանխարգելում և դրանից էլ մինչև գենդերային հավասարության խթանում և այլն։

Չինաստանը հնագույն մշակույթի երկիր է, արևելյան քաղաքակրթության օրրանը. այստեղ են կատարվել մի շարք գյուտեր ու հայտնագործություններ՝ բնական մետաքսը, վառոդը, կողմնացույցը, մեխանիկական ժամացույցը, թուղթը, գունավոր տպագրությունը և այլն։ Չինաստանի մասին մենք կարող ենք խոսել անվերջ, բայց եկեք այսօր խոսենք նրանց իրավունքներից։

 

 

Նկուղում պայթուցիկ նյութերի պահեստավորման արգելում

 

Արգելվում է ավելի քան մեկ տոննա պայթուցիկ նյութեր պահել, օրինակ ՝ հրավառություն, սեփական նկուղում:

Հետաքրքիր է, օրենք գրելուց առաջ քանի՞ չինացի է այդքան հրավառություն պահել նկուղում: Ինչպե՞ս առաջացավ այս օրենքի նախադեպը:

 

Ուրիշի կնոջը դիտավորյալ ուտելու արգելում

 

Հետաքրքիր է, բայց միտումնավոր հնարավոր չէ՞:

 

Գործընկերների հետ հանդիպում չկա

 

Սա ոչ թե օրենք է, այլ կանոն Գուանչժոուի ընկերությունում, որը վերջերս ակտիվորեն քննարկվում էր չինական ինտերնետում:

Տղամարդիկ, ովքեր ընկերությունում աշխատել են մեկ տարուց պակաս, իրավունք չունեն հարաբերություններ հաստատել գործընկերների հետ: Բացառություն. Նրանք, ովքեր ամսական ստանում են ավելի քան 15,000 յուան: Երեք ամսից պակաս աշխատած կանանց չի թույլատրվում որևէ մեկի հետ հանդիպել առանց ղեկավարության թույլտվության:

 

Ալկոհոլ և ծխախոտ գնել միայն տեղացիներից

 

Նման օրենքը տեղական մակարդակում էր Հուբեյ նահանգի երկու շրջաններում: Մի թաղամասում պետական ծառայողներից պահանջվում էր որոշակի քանակությամբ ծխախոտ գնել տեղի բնակչությունից, իսկ մյուսում `ալկոհոլ (օրական երեք շիշ):

 

Մի բացահայտեք սերիական մշակույթի գաղտնիքը

 

Հակառակ դեպքում նրանք կտտանքների կենթարկվեն: Սա նախատեսված էր հին կայսերական օրենքով: Գաղտնիք ստացողները նույնպես ընկան օրենքի տակ:

 

Երեխաներին չպետք է տարօրինակ անուններ տալ

 

Ծնողները Չժենչժունից ցանկանում էր երեխային անվանել @ խորհրդանիշով: Նրանք մերժվել են ՝ վկայակոչելով մի կանոն, որը նշում է, որ անունը պետք է լինի չինարեն (մանդարին):

 

Կանանց ոտքերը վիրակապելու արգելք

 

Խոսքը լոտոսի ոտքեր ստեղծելու մասին է: Չնայած օրենքի տարօրինակությանը, դրանում կա որոշակի իմաստ. Ժամանակակից չինացի աղջիկները նորաձևության պատճառով հաշմանդամ չեն դառնում:

 

Ողջույն ցույց տվեք վարորդին

 

Մինչև 10 տարեկան երեխաները, առանց մեծահասակների ուղեկցությամբ, Գույչժոու նահանգում պարտավոր են կանգ առնել, ողջույն տալ և միայն դրանից հետո շարունակել քշել, երբ տեսնում են շարժվող մեքենա: Չնայած օրենքի տարօրինակությանը, երեխաների մասնակցությամբ ճանապարհատրանսպորտային պատահարների թիվը գրեթե զրոյի է իջել:

 

 

Խեղդվողին փրկելու արգելք

 

Սա ոչ թե օրենք է, այլ հասկացություն: Եթե փրկեք խեղդվողին, ապա դա կնշանակի միջամտություն նրա ճակատագրին, և դա արգելված է: Բարեբախտաբար, վերջին տարիներին այս արգելքը հաճախ խախտվում է:

 

Արգելել հիմար ուսանողներին քոլեջից

 

Այս արգելքը վերաբերում է միայն որոշ քոլեջների: Այցելելու իրավունք ունեն միայն խելացի մարդիկ:

 

Կրթական հաստատություններում մաստակ ծամելու արգելքը

 

Սույն օրենքի խախտման համար ուսանողը կարող է հեռացվել:

 

Քննության ընթացքում ընտանիքի յուրաքանչյուր երեխայի համար տրվում է լրացուցիչ հարց

 

Այս օրենքը գործում էր մինչև վերջերս: Որքան շատ երեխաներ լինեն ընտանիքում, այնքան նրանց համար ավելի դժվար է կրթություն ստանալը:

 

Մեծահասակ երեխաները պարտավոր են այցելել իրենց ծնողներին

 

Օրենքը ներդրվել է 2013 թ. -ին: Որքան հաճախ պետք է դա անեն, օրենքում նշված չէ, ինչը հատկապես անարդյունավետ է դարձնում:

 

Կառավարության աշխատակիցներից պահանջվում է այցելել տեղական տեսարժան վայրեր

 

Նմանատիպ օրենքներ պարբերաբար հայտնվում են «տեղում» ամբողջ Չինաստանում: Նրանց նպատակն է ժողովրդականացնել տեսարժան վայրերը: Օրենքի խախտումը հաճախ հանգեցնում է աշխատանքից ազատման:

 

Տղամարդ պետական ծառայողներին արգելել կանանց որպես քարտուղար աշխատանքի ընդունել

 

Օրենքն ընդունվել է 2003 թվականին Սիչուան նահանգում: Ըստ ամենայնի, դա արվել է, որպեսզի պաշտոնյաները լիովին կենտրոնանան իրենց աշխատանքի վրա:

 

Ռեինկառնացիա արգելելը

 

Ձեզ թույլ չեն տալիս վերարտադրվել առանց թույլտվության: Նման օրենքը կարգավորում է տիբեթցի վանականների կրոնը, ովքեր հավատում են վերամարմնավորմանը:

Որքանով եք տեղեկացված արտակարգ դրության իրավական ռեժիմին։

Ես տեղեկացված եմ, որ արտակարգ դրությանը ստեղծվել է, որ պաշտպանել մարդկանց կորոնավիրուսից,կորոնավիրուսը ավելի մեծ վտանգություն է ներկայացնում ծեր մարդկանց համար և խրոնիկ հիվանդույթուն ունեցողների համար։

 

 

 

 

Ինչպես եք պահպանում արտակարգ ռեժիմի դրույթները։

 

 

Ինչպես բոլորը, ես ընդհանրապես տնից դուրս չեմ գալիս, միայն իմ մայրիկը տինց դուրս է գալիս միայն խանութ  և երբ մտնում է տուն լվացվում է հետ լվացվում է սպիրտով։

 

 

 

 

*Ավագանու կազմը և ընտրության կարգը

 

Ավագանին ընտրվում է ՀՀ ընտրական օրենսգրքով սահմանված կարգով և կազմված է 65 անդամից։

 

*Ի՞նչ ժամկետով է ընտրվում Երևանի ավագանին

 

4 տարի։

 

*Տեղական ինքնակառավարման բարձրագույն մարմին

 

ավագանին։

 

 

 

*Քաղաքապետի ընտրության կարգը,քաղաքապետի թեկնածուի համար պարտադիր պահանջները, լիազորությունների ժամկետը

 

Քաղաքապետի ընտրություններն անցկացվում են նորընտիր ավագանու առաջին նիստի ընթացքում:

 

* Ո՞ր մարմինն է վերահսկողություն իրականացնում Երևանի քաղաքապետի գործունեության նկատմամբ։

 

Վարչապետը։

 

*Ինչ ժամկետով է ընդունվում Երևանի բյուջեն և ում կողմից։

 

Ավագանու, մեկ տարով

 

*Քանի՞ վարչական շրջանների է բաժանվում Երևան քաղաքը, թվարկել

 

12 ՝

Աջափնյակ, Ավան, Արաբկիր, Դավթաշեն, Էրեբունի, Կենտրոն, Մալաթիա-Սեբաստիա, Նոր Նորք, Նորք-Մարաշ, Նուբարաշեն, Շենգավիթ, Քանաքեռ-Զեյթուն:

 

 

 

*Ո՞վ է պաշտոնի նշանակում և պաշտոնից ազատում վարչական շրջանի ղեկավարին

 

Քաղաքապետը

 

 

 

 

 

 

Իրավունք․ Հայցադիմում

 

Հայցվոր՝ Սարգիս Մելիքյան

 

Անձնագիր՝ EG 0138132, 07.13.2006թ 011

 

Պատասխանող՝ Արշակ Տիգրանյան

 

ք. երևան, բանգլադեշ, 7 շենք, 43 բն.

 

Առանց ծնողական խնամքի մնացած երեխաների սոցիալական պաշտպանության պետական քաղաքականության սկզբունքները։

 

Առանց ծնողական խնամքի մնացած երեխաների սոցիալական պաշտպանությունը սոցիալական ապահովության պետական քաղաքականության առաջնահերթ խնդիրներից է, որի հիմնական սկզբունքներն են՝

1) մարդասիրությունը.

2) սոցիալական արդարությունը.

3) առանց ծնողական խնամքի մնացած երեխաների խնամքն ու դաստիարակությունն ընտանիքում կազմակերպելու առաջնահերթությունը և առանց ծնողական խնամքի մնացած երեխաներ դաստիարակող և խնամող ընտանիքներին աջակցելը.

4) դաստիարակչական, բուժական և բնակչության սոցիալական պաշտպանության հաստատություններում, անկախ դրանց կազմակերպական-իրավական ձևից, գտնվող կամ բնակվող` առանց ծնողական խնամքի մնացած երեխաների խնամքի և դաստիարակության համար անհրաժեշտ պետական սոցիալական նվազագույն չափորոշիչների սահմանումը և պահպանումը.

5) սոցիալական խնամառության բացառումը.

6) առանց ծնողական խնամքի մնացած երեխաների իրավունքների և օրինական շահերի պաշտպանությամբ զբաղվող պետական կառավարման և տեղական ինքնակառավարման մարմինների ու հասարակական կազմակերպությունների համագործակցությունը:

 

 

 

 

 

 

Հոդվածի աղբյուր՝https://www.arlis.am/

 

 

 

 

Իրավունք․ Դաս 2

 

 

Դաս 2

 

1. Ի՞նչ է ժողովրդաիշխանությունը:

Ժողովրդաիշխանությունը ողջ իշխանության պատականելությունն է ժողովրդին, ինչպես նաև ժողովրդի կողմից այդ իշխանության ազատ իրականացումը՝ իր ինքնիշխան կամքին և շահերին լրիվ համապատասխան:

 

 

2. Ո՞վ է իշխանության աղբյուրը և տերը:

Իշխանության աղբյուրը և տերը ժողովուրդն է:

 

 

3. Ո՞րն է անմիջական ժողովրդաիշխանության ձևերի նշանակությունը:

Անմիջական ժողովրդաիշխանության ձևերն են՝ հանրաքվե, ընտրություններ, ժողովրդական օրենսդրական նախաձեռնություն և այլն: Դրանց նշանակությունն այն է, որ ժողովրդն է ընտրում և կառավարում իր երկիրը:

 

 

4. Ինչո՞ւ է անհրաժեշտ ներկայացուցչական ժողովրդաիշխանությունը:

Ներկայացուցչական ժողովրդաիշխանությունը անհրաժեշտ է, որովհետև ժողովուրդը չի կարող բոլոր հասարակական հիմնախնդիրները քննարկել և անմիջապես լուծել, քանի որ դա արդի պայմաններում օբյեկտիվորեն անհնարին է: Եթե անմիջականի դեպքում իշխանության կրողն ինքն է իրականացնում իր իշխանությունը, ապա ներկայացուցչականի դեխքում ժողովուրդն ընդամենը իշխանության աղբյուրն է:

 

 

5. Որո՞նք են ներկայացուցչական կառավարման առանձնահատկությունները:

Ժողովուրդն այս դեպքում իր կամքն արտահայտում է ոչ թե ուղղակիորեն, այլ իր կողմից ընտրված ներկայացուցիչների միջոցով, որոնց հանձնարարում է իր լիազորությունների իրականացումը որոշակի ժամկետով: Ներկայացուցչական մարմիններն արտահայտում են ժողովրդի կամքը և շահերը:

 

 

Իրավունք. Դաս 1

 

Դաս 1

 

1. Ո՞րն է ժողովրդավարության բնորոշումը։

Ժողովրդավարությունը ժողովրդի իշխանության քաղաքական կազմակերպությունն է, որն ապահովում է քաղաքացիների հավասար մասնակցությունը պետական և հասարակական գործերի կառավարմանը, պետության հիմնական մարմինների ընտրովիությունը և հասարակության քաղաքական համակարգի բոլոր սուբյեկտների գործողության օրինականությունը:

 

 

 

2. Որո՞նք են ժողովրդավարության սկզբունքները։

Ժողովրդավարական հասարակությունում բոլորը հավասար են օրենքի և դատարանի առջև, ունեն հավասար պաշտպանության իրավունք, կատարած իրավախախտման համար կրում են հավասար պատասխանատվություն։ Իրավահավասարությունը ենթադրում է. չեն կարող լինել արտոնություններ և սահմանափակումներ ռասայական, մաշկի գույնի, քաղաքական, կրոնական և այլ համոզմունքների, սեռի, էթնիկական և սոցիալական ծագման, գույքային դրության, բնակության վայրի, լեզվական և այլ հատկանիշներով։

 

 

 

3. Ո՞րն է ընտրովի մարմինների և ժողովրդավարության միջև կապը։

Ժողովրդավարական ընտրություններն ապահովում են նրանց փոփոխելիությունը, վերահսկելիությունը, յուրաքանչյուրի հավասար հնարավորությունը՝ իրականացնել իր ընտրական իրավունքները։ Ժողովրդավարական հասարակության մեջ նույն մարդիկ չպետք է երկար և անընդհատ զբաղեցնեն պաշտոններ իշխանության մարմիններում։ Դա առաջ է բերում այդ մարմինների հանդեպ վստահության կորուստ։

 

 

4. Ո՞րն է փոքրամասնության կարծիքը հաշվի առնելու կարևորությունը։

Ժողովրդավարության հիմնարար սկզբունքը ձայների մեծամասնության սկզբունքն է։ Մեծամասնությամբ ընդունված որոշումները ժողովրդի կամքի արտահայտությունն են։ Դեռ հին ժամանակներում գիտեին և կենսագործում էին մեծամասնության սկզբունքը։ Ռուս մտածող Բերդյաևի կարծիքով՝ <<Համարյա հրեշավոր է, թե ինչպես մարդիկ կարողացան հասնել գիտակցության այնպիսի վիճակի, որ մեծամասնության կարծիքում և կամքում տեսան ճշմարտության և արդարության աղբյուրը և չափանիշը>>։ Այստեղից հետևում է, որ փոքրամասնության ենթարկումը մեծամասնությանը ոչ միշտ է ժողովրդավարական։ Ուստի ժողովրդավարական հասարակության մեջ մեծամասնության կամքը պետք է զուգակցվի անհատի իրավունքների երաշխիքների հետ, որոնք իրենց հերթին ծառայում են փոքրամասնությունների իրավունքներին՝ էթնիկական, կրոնական կամ քաղաքական։

 

 

5. Ի՞նչ է օրինականությունը։

Այն հասարակական-պետական կյանքի հիմնարար սկզբունք է, պահանջ՝ ուղղված բոլորին՝ հասարակությանը, քաղաքական միավորումներին, պետական մարմիններին՝ գործել իրավունքի նորմերի խիստ և անշեղ կատարմամբ։ Պետության ամեն մի մարմին ու պաշտոնյա պետք է ունենա այնքան լիազորություն, որքան անհրաժեշտ է մարդու իրավունքների իրականացման և պաշտպանության պայմաններ ստեղծելու համար։

 

 

6. Ինչո՞ւ է ժողովրդավարությունը վերածվել հավերժ իդեալի։

Ժողովրդավարությունը համամարդկային իդեալ է, որին ձգտում են մարդիկ, քաղաքակիրթ հասարակությունը և պետությունը։ Սակայն կատարյալ ժողովրդավարություն գոյություն չի ունեցել երբեք։ Իրական կյանքում չկա ժողովրդավարության վերջնական փուլ, որը կբավարարի բոլորին։

7. Ժողովրդավարության ի՞նչ դժվարություններ և թերություններ գիտեք։

 

 

 

Դեռևս անտիկ աշխարհում ժողովրդավարությունը համարում էին «կառավարման վատագույն ձև», որովհետև երբեմն այն վերածվում էր ամբոխի իշխանության, իսկ սա էլ իր հերթին ծնում էր բռնապետություն։ Արիստոտելը տարբերություն չէր դնում ժողովրդավարության և ամբոխավարության միջև։ Այդպիսի գնահատականն ազդեց, որ ժողովրդավարությունը դուրս մղվի քաղաքական առօրյայից։ Արդի աշխարհում ևս դրա կենսագործման ճանապարհին առաջանում են բազում դժվարություններ։ Այս առիթով հետաքրքիր միտք ունի Ու. Չերչիլը. <<Ժողովրդավարությունն ունի բազում թերություններ, սակայն դրա գլխավոր արժանիքն այն է, որ մինչև հիմա ոչ ոք չի հայտնաբերել դրանից ավելի լավ կառավարման ձև>>։

 Սարգիս

Կրոն

Կրո­նն Արար­չի՝ Աստ­ծու և նրանից բխող բո­լոր երևույթ­նե­րի ու դրսևորում­նե­րի մա­սին մար­դու պատ­կե­րա­ցում­նե­րի ամ­բող­ջու­թյունն է: Կրո­նի հիմ­քը հա­վատն է՝ Աստ­ծու գոյության հիմ­նադ­րույ­թը:

Կրո­նա­գի­տա­կան բա­ցատ­րու­թյամբ կրո­նն աստ­վա­ծու­թյու­նը ներ­կա­յաց­նող հա­մա­կարգ է, մար­դու և Աստ­ծու մի­ջև հոգևոր հա­րա­բե­րու­թյուն: Կրոնն ըն­դու­նում է Աստ­ծու ճա­նա­չե­լի­ու­թյան որո­շա­կի սահ­մա­նը:

 

Կրո­նը հին է այն­քան, որ­քան մարդ­կու­թյու­նը, և նախ­նա­դա­րյան շրջա­նից ու­նե­ցել է հա­մա­մարդ­կա­յին ու տի­ե­զե­րա­կան բնույթ: Մարդն իր գի­տակ­ցա­կան կյան­քի առա­ջին իսկ պա­հից խոր­հել է իր սկզբնա­վոր­ման, ծագ­ման, կյան­քի ու մահ­վան, գո­յու­թյան մա­սին: Չի եղել որևէ ժա­մա­նա­կաշր­ջան, մարդ­կա­յին հա­սա­րա­կու­թյուն կամ հա­վա­քա­կա­նու­թյուն`   առանց կրո­նի, կրո­նա­կան զգա­ցու­մի և  երևույթ­նե­րի: Կրո­նը պայ­մա­նա­կա­նո­րեն դա­սա­կարգ­վում է՝

 

1. տոհ­մա­ցե­ղա­յին կամ նախ­նա­դա­ր­յան հա­սա­րա­կու­թյան հա­վա­տա­լիք­ներ (մո­գու­թյուն, կա­խար­դու­թյուն, ոգե­պաշ­տու­թյուն, բնա­պաշ­տու­թյուն, տո­տե­միզմ, ֆե­տի­շիզմ, անի­միզմ և այլն),
2. ազ­գա­յին կամ էթ­նի­կա­կան կազ­մա­վոր­ման կրոն­ներ (հու­դա­յա­կա­նու­թյուն, հին­դո­ւիզմ, ջայ­նիզմ, սին­տո­յիզմ և այլն),
3. հա­մաշ­խար­հա­յին կրոն­ներ, որոն­ցից ամե­նա­տա­րած­ված­ներն են քրիս­տո­նե­ու­թյու­նը, բուդ­դա­յա­կա­նու­թյու­նը, իսլամը:

 

Կրո­նը վաղ ժա­մա­նակ­նե­րի կրո­նա­կան հա­վա­տա­լիք­նե­րից, բնա­պաշ­տու­թյու­նից, բազ­մաստ­վա­ծու­թյու­նից հա­սել է մի­աստ­վա­ծու­թյան գա­ղա­փա­րին: Իրեն շրջա­պա­տող ողջ Տի­ե­զեր­քում տի­րող ներ­դաշ­նա­կու­թյու­նը մար­դուն մղել է հակ­վե­լու մեկ ընդ­հա­նուր Արար­չի գա­ղա­փա­րին:

 

Մա­հը, մար­դու ըն­կալ­մամբ, ան­հա­մա­պա­տաս­խան է այդ ներ­դա­շա­նա­կու­թյա­նը. սա էլ մղել է մար­դուն մտա­ծե­լու ան­խու­սա­փե­լի մահ­վան, դրա պատ­ճառ­նե­րի և դրա­նից փրկվե­լու ու­ղի­նե­րի մա­սին: Այս հիմ­նա­հար­ցե­րին է պա­տաս­խա­նում յու­րա­քան­չյուր կրոն:

 

Հա­մաշ­խար­հա­յին մեծ կրոն­նե­րի գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թյան հիմ­քում մար­դու փրկու­թյան գա­ղա­փարն է:

Բո­լոր կրոն­նե­րի նպա­տակ­նե­րը նույնն են, մի­այն դրանց հաս­նե­լու ճա­նա­պարհ­ներն են տար­բեր:

 

 

Անի

Բուդդայականություն

Բուդդայականությունը կրոնափիլիսոփայական ուսմունք է, որը ծագել է Հնդկաստանում մ. թ. ա. VI–V դարերում և զարգանալով դարձել երեք համաշխարհային կրոններից մեկը:

Բուդդայականությունը կրոն է, որը ծագել է ք.ա. 5-րդ դդ. Հնդկաստանում, որտեղ քայքայվում էին տոհմատիրական հարաբերությունները և ստեղծվում էին Գանգեսի հովտում ստրկատիրական պետություններ։ Այս կրոնի հիմնադիրն է Սիդհարթա Գաուտաման (Բուդդան)։ «Բուդդա» բառը նշանակում է սանակրիտ լեզվով «պայծառացած»։ Ըստ որոշ աղբյուրների նա ծնվել է ք.ա. 570 թվականին, այժմյան Նեպալի տարածքում։ Որոշ հետազոտողների կարծիքով Գաուտաման չի եղել իրական պատմական անձ, սակայն անցյալ դարի կեսերին Հիմալայների ստորոտում գտնվեց մի արձանագրություն, որը հաստատեց նրա իրական անձը։ Որոշ հետազոտողներ բուդդայականությունը համարում են աստվածամերժողական, քանի որ ի տարբերություն քրիստոնեության և իսլամի, այստեղ բացակայում է աստծո առաջնաստեղծ էության, աշխարհի մարդկանց լինելը, բացակայում է հոգու անմահության գաղափարը, դժողքի և դրախտի լինելը։ Այս կրոնը կոչում են նաև կարեկցանքի կրոն։ Այն կարգավորում է մարդու հոգեբանական վարքագիծը։ Բուդդան իր ուսմունքը ձևակերպում է.

1. կյանքը տառապանք է,
2. տառապանքների պատճառը ցանկություններն են ու կրքերը,
3. անհրաժեշտ է ոչնչացնել այդ ցանկությունները,
4. պետք է հետևել ութմասնյա ուղղուն, որը կհասցնի նիրվանայի (ցանկությունների մարման, ոչնչացման)։

Ութմասնյա ուղին. ճշմարիտ խոսք, ճշմարիտ միտք, ճշմարիտ գործ, ճշմարիտ կենսակերպ, մտքերի ճշմարիտ ուղղորդումն է և այլն, որոնք անցնելուց հետո մարդը ձեռք է բերում անխռով հոգեվիճակ։ Նիրվանայի կարելի է հասնել մեդիտացիայի (խորասուզում) միջոցով։ Փաստորեն նիրվանան հենց նույն տառապանքների, ցանկությունների դադարումն է, որը մարդուն կտրում է արտաքին աշխարհից և նրա օբյեկտների հետ կապվածությունից։ Ըստ բուդդայի, տառապանքների ակունքը ծնունդն է, քանի որ մարդը անընդհատ վերածնվում է։ Մահից հետո նրա հոգին կարծես լքում է մարմինը, ինչպես իր հին զգեստը կամ վերարկուն և վերաբնակվում է մեկ այլ մարմնի մեջ։ Այստեղ կարևոր է կառմաի գաղափարը։ Կառմա նշանակում է գործ, այսինքն թե մարդը իր կյանքի ընթացքում ինչ դրական կամ բացասական արարքներ է գործել։ Եթե նրա կառման դրական է, ապա հաջորդ կյանքում նա կվերծնվի իբրև հարուստ, երջանիկ, առողջ, իսկ եթե բացասական է, ապա՝ միջատ, որևէ կենդանի կամ նույնիսկ առարկա։ Այստեղ շեշտվում է մարդու անհատական վարքագիծը և ի տարբերություն Հնդկաստանի փիլիսոփայական այլ դպրոցների, որոնք շեշտում էին ֆատալիզմը (ճակատագրապաշտությունը), բուդդիզմը կարևորում է վոլիտալիզմի սկզբունքը։ Մ.թ.ա. I դարում բուդդիզմը բաժանվում է 2 մեծ ուղղությունների՝ հինայանա (նշանակում է փրկության փոքր մարդակարգ՝ փրկվել կարող էին միայն վանականները) և մանայանա (նշանակում է փրկության մեծ մարդակարգ)։ Վերջինիս միջոցով էլ բուդդիզմը տարածում գտավ աշխարհում և դարձավ համաշխարհային կրոն՝ տարածվելով և հարմարվելով այն երկրների տեղական հավատալիքների պայմանների հետ։ Մանայանան յուրահատուկ զարգացում ստացավ Տիբեթում և կոչվեց լամայականություն։

 

Բուդդիզմը աշխարհի հնագույն կրոններից է և հանդես է գալիս Արևելքի քաղաքակրթության ընդհանուր հավատալիքների համալիրում: Բուդդիզմը սկզբնական շրջանում հանդես է եկել որպես կրոնական ազատախոհ երևույթ ընդդեմ քարացած ուղափառ բրահմայությանը և արտաքին ծիսակարգերին Բուդդիզմը չընդունեց ինչպես բրահմայական ուսմունքները, այնպես էլ Վեդի սրբերի հեղինակությունը`   հաստատելով, որ յուրաքանչյուր մարդ կարող է դառնալ սուրբ`   արխատ կամ բուդդա: Դրա հետ մեկտեղ բուդդիզմը հանդիսանում է ուպանիշադի փիլիսոփայության կրկնություն նոր տրամաբանությամբ: Կարմայի օրենքների հանդեպ հավատքը, վերածնվելու և մոկշային կամ նիրվանային հասնելու հնարավորությունը, աշխարհի և անհատականության փոփոխական լինելու գաղափարը ընդհանուր են և ուպանիշադի և բուդդայի համար: Այսպիսով`   բուդդիզմը հայտնվեց, որպեսզի մաքրի կրոնի ակունքները, սակայն Բուդդան ոչ միայն ակունքների մաքրագործող էր, այլ ստեղծեց կատարյալ, կենդանի մի ուսմունք, որն ընդունակ է ինքնամաքրման և ինքնաբացահայտման:

 

Բուդդիզմի հիմնադիր է համարվում Սիդխարտխա Գաուտաման, ով աշխարհին հայտնի է որպե Բուդդա`   Լուսավորիչ: Շակյաների ցեղի թագավորի որդի Սիդխարտխա Գաուտաման ծնվել է մոտավորապես մ.թ.ա. 567թ: Համաձայն առասպելների`   թագավորը որդու մասին Աիտա Դևալի կողմից արված մարգարեությունից պաշտպանելու համար միակ ժառանգին շրջապատել էր շքեղությամբ և անում էր ամեն ինչ, որպեսզի թագաժառանգը ոչ մի դժվարություն չտեսնի: Բայց Գաուտամային հաջողվում է դուրս գալ պալատից և այստեղ տեղի է ունենում իրականության հետ երեք հանդիպում. Հիվանդի, ծեր մարդու և թաղման ծիսակատարության: Այսպես անհոգ թագաժառանգը իմանում է, որ աշխարհում կա հիվանդություն, ծերություն և մահ: Որոշ աղբյուրների համաձայն`   նա հանդիպում է մի ճգնավորակյացի, որը նրան այն մտքին է բերում, որ կա ելք այս տանջալի աշխարհի շրջապտույտից: Ցնցված իր բացահայտումներից`   ապագա Բուդդան ընդունում է որոշում փնտրել այդ ելքը: Նա փախչում է պալատից և 29 տարեկան հասակում միանում թափառական ճգնավորակյացներին, որոնց հետ անցկացնում է 6 տարի: Ընկնելով ճգնավորների շրջապատ`   Բուդդան շատ արագ սովորում է յոգայի ինքնասահմանափակման մի շարք հնարքներ և հեշտությամբ մտնում էր յոգի ամենաբարդ իրավիճակների մեջ: Սակայն նրան մի միտք էր տանջում, որ այդ ճանապարհով նա ճշմարտությանը չի հասնի: Հերթական անգամ անհաջող փորձերից հետո ճգնավոր Գաուտաման գալիս է այն համոզման, որ պետք է այլ ճանապարհ գտնել: Նստած բո ծառի տակ`   Գաուտաման մշտապես և անշարժ նայում էր արևելք, նրա միտքը միայն մի նպատակի էր ուղղված. տեղից չշարժվել մինչև գերագույն և բացարձակ գիտելիքների չհասնի: Այդպես ծառի տակ նա անցկացրեց 7 շաբաթ: Մի անգամ, երբ նա ծառի տակ խորասուզվել էր մտքերի մեջ, նա բուդդայի իրավիճակ է ապրում: Գաուտաման տիրապետեց նրան, ինչ փնտրում էր: Դրանից հետո սկսվում է նրա քրոզչական գործունեության շրջանը: Բուդդայի աշակերտների թիվը անընդհատ աճում էր: Նրանք միանում են բուդդայական համայնքներին`   սանգխաներին, որոնք հետո ձևավորեցին բուդդայական վանքեր: Բոլոր ուղություններով ուղարկվեցին առաքյալներ, որոնք պետք է տարածեին նոր ուսմունքը: Բրահմայականներն էլ էին դիմում բուդդիզմին: Շատ մարդիկ դառնում էին Բուդդայի աշխարհիկ աշակերտները: 40 տարի առաքելական աշխատանք ծավալելուց հետո Բուդդան հասկացավ, որ եկել է այն ժամանակը, որպեսզի ազատվի իր մարմնից և հասնի նիրվանային`   բացարձակ ազատության: Նա իր կյանքի վերջին ժամերը օգտագործեց վանականներին խորհուրդներ տալով: Նրա վերջին բառերն էին. «Կենցաղի բոլոր մասերն էլ անցողիկ են, անհողդողդ կերպով պայքարեք ձեր ազատության համար»: Ասում են, որ նա մահացավ 80 տարեկան հասակում: Բուդդիզմի հիմք են հանդիսանում 4 ճշմարտություն. 1. գոյություն ունի տառապանք (դուխկխա) 2. դրան ունի պատճառ 3. այն կարելի է դադարեցնել 4. դրան հասնելու ճանապարհ գոյություն ունի Այսպիսով`   Բուդդիզմի հիմքը հանդիսանում է տառապանքի իսկությունը:

 

Բուդդիզմում տառապանք հասկացվում է ոչ միայն ֆիզիկապես, այլ նաև «հոգու» տառապանք: Ծնունդը տառապանք է, հիվանդությունը տառապանք է, երությունը տառապանք է, մահը տառապանք է: Կարճ ասած մարդկային կյանքի մաղկացուցիչ մասն է տառապանքը, ավելին`   դա անձի գոյության ձևն է: Չնայած այդպիսի գոյությունը չի համարվում ճշմարիտ, քանի որ տառապանքը անբնական է, դրա համար էլ պետք է այդ գոյության ձևից ազատվել: Տառապանքից ազատվելու համար պետք է հասկանալ նրա պատճառները: Տառապանքի գլխավոր պատճառը բուդդիզմում «անհայտությունն» է, որը հանդիսանում է տառապանքին տանող պատճառահետևանքային շղթայի առաջին օղակը:Բուդդիզմում առաջնահերթ գնահատվում է անհատական փորձը և այստեղ ասվում է, որ ուսմունքին պետք չէ վերաբերվել որպես դոգմայի: Բուդդան հորդորում է իր ուսմունքը փորձի մեջ օգտագործել և եթե իրեն չարդարացնի պետք է դեն նետել այն: Դրանից բացի Բուդդան ինել օր ուսմունքը դիտում էր որպես նավակ, որի շնորհիվ պետք է անցնել օվկիանոսը և հասնել մյուս ափ`   նիրվանա: Ափ հասնելուն պես նավակը արդեն պետք չի: Նրա հետագա ճանապարհը ընկած է բառերից և մտքերից այն կողմ: Նրա մահից հետո իր ուսմունքը փոխանցվում էր բանավոր կերպով մինչև մ.թ 1-ին դարը, երբ կազմվեց գրավոր բուդդիստական կանոնը`   Տրիպիտական (Երեք զամբյուղ), այն բաղկացած է երեք մասերից`   սուտրաներ, վինայա, արխիտխարմա: Բուդդայական սուտրաներում հաճախ է հանդիպում անհամապատասխանություններ և դա բացատրվում է նրանով, որ Բուդդան իր քարոզներով դիմում էր համապատասխան մարդուն և իր խորհուրդները անհատական բնույթի էին և ոչ թե`   համամարդկային: Դրա հետևանքով էլ Բուդդայի ուսմունքի հիման վրա ձևավորվեցին մի շարք բուդդայական դպրոցներ, որոնք զարգանում էին վաղ բուդդիզմի այս կամ այն հիմնավորման ուղիով: Բուդդիզմում ձևավորվել է երկու ուղղություն. խինայանան, որի ինքնանվանումն է տխերավադա (ծերերի ուսմունք) և մախայանան: Այս ուղղություններից առաջինն անվանում են նաև հարավային բուդդիզմ, քանի որ այն առավելապես տարածում է գտել հարավարևելյան Ասիայում, իսկ երկրորդ ուղղությունը`   հյուսիսային բուդդիզմ, քանի որ այն լայն տարածում ունի Հնդկաստանից հյուսիս ընկած երկրներում: Խինայանայի կրոնական գաղափարախոսություննէ հանդիսանում արխատը (արժանի), այսինքը սուրբ: Նիրվանայի հասնում են անհատապես և միայն անձնական ջանքերի շնորհիվ: Դրան հասնել կարող են միայն վանականները: Բուդդան աստվածություն չէ և ոչ էլ գերագույն էակ: Նա միայն մարդ է, ով իր աշխատանքների շնորհիվ գտել է ազատության ճանապարհը և ցույց է տալիս այն ուրիշ մարդկանց: Մախայանի գաղափարախոսությունը հանդիսանում է բոդխիսատվան, այսինքն կան սրբեր, որոնք հասել են ճանաչողության բարձրակետին, ընդունել են բուդդայի վիճակ, սակայն հրաժարվել են վերջնական նիրվանա մտնել`   հանուն բոլոր կենդանի արարածների փրկության: Բոդխիսատվաները երդում են տալիս չմտնել նիրվանա մինչ ողջ կենդանի էակները չհասնեն դրան: Ի տարբերություն խինայանի`   մախայանը ուշադրություն է դարձնում ոչ միայն վանականների, այլև շարքային հավատացյալներին: Մախայանում կա համոզմունք, որ բուդդայի վիճակի կարող են հասնել ոչ միայն վանականները այլ նաև որոշ բարեպաշտ և իմաստուն աշխարհիկներ: Տարածվելով Հնդկաստանից դուրս`   մախայանը հարմարվեց տարբեր երկրների ավանդույթներին`   ավելի մեծ տարածում ձեռք բերելով այլ երկրներում: Բուդդիզմի ազդեցությունը Հնդկաստանի և այլ երկրների մշակույթի վրա ընդարձակ է: Առաջին հերթին բուդդիզմը մեծ ազդեցություն թողեց արևելյան ճարտարապետության, գեղանկարչության, երաժշտության, թատրոնի, պարերի վրա:

 

Բուդդիզմի տարածմանը համընթաց կառուցվում էին բազմաթիվ բուդդայական վանքեր, եկեղեցիներ, քարանձավային և լեռնային համալիրներ: Բուդդիզմը Հեռավոր Արևելքի երկրների ճարտարապետությանը նոր գծեր հաղորդեց, որն այժմ համարվում է ավանդական: Բուդդիզմի գաղափարախոսությունների ազդեցությամբ ծաղկում ապրեց այգեգործությունը: Ոչ մի կրոն այնպես ամուր կապված չէ բուսականության, բնության գեղեցկության հետ, ինչպես բուդդիզմը: Վանականները Բուդդայական վանքերի շրջապատը բույսերով էին շրջապատում և նրանք երկար ժամանակ ունեին սրանք մշակելու համար, որը հոգևոր հանգստության հետ համահունչ էր: Դրա համար էլ այն ժամանակներում այգեգործության արվեստը այդպիսի խոր կապեր ուներ վանքերի ու եկեղեցիների հետ: Բուդդայական վանքերը դարեր շարունակ հանդիսացել են արևելքի երկրների մշակութային գլխավոր կենտրոնները: Այստեղ իրենց ժամանակն են անցկացրել մի ամբողջ սերունդ բանաստեղծներ, նկարիչներ, գիտնականներ և փիլիսոփաներ: Վանքերի արխիվներում և գրադարաններում պահպանվել են գրավոր մշակույթի անգին գանձեր, որոնք դարեր շարունակ բազմացվել են աշխատասեր վանականների կողմից: Բուդդիզմի հետ Ճապոնիա մտավ նաև չինական «այբուբենը»: Չինական բուդդայական վանականները հայտնագործեցին գրատպության արվեստը: Թեյախմության արվեստը առաջին անգամ ի հայտ է եկել բուդդայական վանքերում. երկարաժամյա մեդիտացիաներից թարմանալու միջոց էր հանդիսանում թեյախմությունը:

 

Բուդդայականության մեջ չկա Արարչի՝ Աստծու և Փրկչի գաղափարը: Նիրվանային հասած մարդիկ՝ բուդդաները, հավասար են Բուդդային:

 

Բուդդայականությունն ընդունում է նաև վերածնության գործընթացը հաղթահարած, սակայն դեռևս նիրվանային չհասած էակների՝ բոդիսատների գոյությունը: Բուդդայականության հետագա զարգացման ընթացքում աստիճանաբար առաջացել է բուդդաների և բոդիսատների պաշտամունքը:

 

Բուդդայականությունն էապես ազդել է հասարակական կյանքի տարբեր ոլորտների վրա: Մյանմայի, Լաոսի, Կամբոջայի, Թաիլանդի բնակչության մոտ 90 %-ը բուդդայական է: Բուդդայականներ կան նաև Չինաստանում, Կորեայում, Նեպալում, Բանգլադեշում, Հնդկաստանում, ԱՄՆ-ում և այլուր:

 

 

Հասմիկ

Սինտոիզմ

Սինտոիզմ («սինտո», թարգ.՝ «աստվածների ուղի»), ճապոնական հնագույն կրոնը։ Սինտոիզմի դիցարանը բաղկացած է բազմաթիվ աստվածներից և հոգիներից: Դիցարանը գլխավորում է արևի աստվածուհի Ան մատրասուն, որից սկիզբ է առնում ճապոնիայի կայսրի տոհմաբանությունը:

1868 թվականին սինտոիզմը ճանաչվել է ճապոնիայի պետական կրոն: 1947 թվականին սահմանադրությանբ այն հավասարվեց Ճապոնիայի մյուս պաշտամունքներին և այսպիսով դադարեց պետական կրոն լինելուց:

Ի տարբերություն համաշխարհային կրոնների, սինտոիզմը չունի որևէ հիմնադիր անձ, գլխավոր ուսուցիչ, օրենսդիր և հեղինակություն։ Սինտոիստները երկրպագում են բազմաթիվ աստվածությունների (կամիներ), որոնք ծնունդ են այն ժամանակների, երբ մարդիկ երկրպագում էին բնության կույր ուժերին, հավատում տանը և գետերում, սարերում ծառերի մեջ բնակվող այլ ոգիների գոյությանը։ Սինտոիզմը ուսուցանում է գլխավորապես նախնիների պաշտամունք և բնության երկրպագում։ Սինտոիզմը չունի այլ պատվիրաններ, բացի մաքրություն պահպանելու և իրերի բնական կարգին հետևելու առօրյա հանձնարարականներից։ Այն ունի բարոյականության մի ընդհանուր կանոն. «Վարվիր բնության օրենքների համաձայն, պահպանելովհանդերձ հասարակական օրենքները»։ Սինտոիստական պաշտանմունքի մեջ շատ բան է պահպանվել նախնադարյան շամանական կախարդական ծեսերից, որոնք Ճապոնիայի տարբեր շրջաններում տարբեր են եղել։ Գոյության հազարամյակների ընթացքում սինտոիզմը կրել է բուդդայականության, կոնֆուցիանականության և այլ դավանանքների ազդեցությունը։ Այդ պատճառով սինտոիզմում չկա ոչ մի միասնական դավանաբանական ուսմունք։ Թեև երկարամյա պատմության ընթացքում ձևավորվել են որոշակի հատկանշական գծեր, որոնցով այդ կրոնը տարբերվում է մյուսներից։

 

Սինտոիզմը ճապոնական ժամանակագրություններում

 

Սինտոյականության մասին մենք տեղեկություններ ենք գտնում «Կոձիկի» («Հին ժամանակների գրառումներ», 712 թ) և «Նիհոնգի» («Ճապոնիայի տարեգրություններ», 720 թ) ճապոնական աղբյուրներում։

Ճապոնական ժամանակագրությունները հավաստում են, որ ի սկզբանե աշխարհում քաոս է տիրել, բայց հետո ամեն ինչ կարգավորվել է`   երկինքը զատվել է երկրից, առանձնացել են արական և իգական տարրերը. առաջինն ի դեմս Իձանամի դիցուհու, երկրորդը նրա ամուսնու`   Իձանագիի։ Նրանցից ծնվել են արևի դիցուհի Ամատերասուն, լուսնի աստված Ցուկիյոմին և քամու ու ջրի աստված Սուսանոոն։ Ամատերասուն և Սուսանոոն պայքարում են իրար դեմ։ Հաղթում և երկնքում է մնում Ամատերասուն, իսկ Սուսանոոն արտաքսվում է Իձումո երկիր`   գետնի վրա։ Սուսանոոյի որդի Օկունինուսին դառնում է Իձումոյի տիրակալը։ Ամատերասուն չի հաշտվել այդ բանի հետ և ստիպել է Օկունինուսիին կառավարումը հանձնել իր թոռանը`   Նինիգիին։ Նինիձին իջնում է երկնքից և անցնում Իձումո պետության կառավարմանը։ Ի նշան իշխանության, նրան հանձնել են երեք սուրբ առարկա`   հայելի (աստվածայնության խորհրդանիշ), սուր (հզորության խորհրդանիշ) և հասպիս (հպատակների հավատարմության խորհրդանիշ)։ Նինիգիից սերվել է Զիմու Տենոն (տենո տիտղոսը նշանակում է «Գերագույն տիրակալ»)`   Ճապոնիայի առասպելական առաջին տիրակալը, որը սկզբնավորել է ճապոնական կայսրերի`   միկադոների դինաստիան։ Հայելին, սուրն ու հասպիսն այն վաղեմի ժամանակներից մնում են որպես ճապոնական կայսերական տան խորհրդանիշներ։

 

Սինտոիզմի հինգ կոնցեպցիաները

Սինտոյականությունը ճապոնացիների մեջ հատուկ հայացք է ձևավորել իրերի աշխարհի, բնության, փոխհարաբերությունների նկատմամբ։ Այդ հայացքը հիմնվում է հինգ կոնցեպցիաների վրա։

• Առաջին կոնցեպցիան հավաստում է, որ ամենայն գոյ արդյունք է աշխարհի ինքնազարգացման. աշխարհը ստեղծվել է ինքնին, այն հրաշալի է ու կատարյալ։ Կեցության կարգավորիչ ուժը, սինտոյի ուսմունքի համաձայն, բխում է բուն աշխարհից, այլ ոչ թե ինչ-որ գերագույն էակից։
• Երկրորդ կոնցեպցիան ընդգծում է կյանքի ուժը։ Դիցաբանության համաձայն, առաջին անգամ սեռական մերձեցումը եղել է աստվածների միջև։ Այդ պատճառով էլ սեռամոլությունն ու բարոյական մեղքը երբեք չեն շաղկապվել ճապոնացիների գիտակցության մեջ։
• Երրորդ կոնցեպցիան հաստատում է բնության և պատմության միասնությունը։ Աշխարհի նկատմամբ սինտոյական հայացքում չկա բաժանում շնչավորի և անշունչի. սինտոյի հետևորդի համար շնչավոր է ամեն ինչ`   և՛ կենդանիները, և՛ բույսերը, և՛ իրերը, ամենայն բնականի մեջ և հենց մարդու մեջ ապրում է կամին։ Ոմանք համարում են, որ կամի են հենց մարդիկ, կամ, ավելի ճիշտ, կամիները բնակվում են նրանց մեջ, կամ էլ, վերջին հաշվով, նրանք կարող են հետագայում կամի դառնալ և այլն։ Սինտոյի համաձայն, կամիների աշխարհը հանդերձյալ կացարան չէ, որը մարդկանց աշխարհից տարբեր է։ Կամիները միավորված են մարդկանց հետ, ուստի պետք չէ, որ մարդիկ փրկություն որոնեն մի այլ աշխարհում։ Ըստ սինտոյի, փրկությունն ապահովվում է ամենօրյա կամիներին միաձուլվելու միջոցով։
• Չորրորդ կոնցեպցիան կապված է բազմաստվածության հետ։ Սինտոն ծնունդ է առել բնության տեղական պաշտամունքներից, տեղի, տոհմային ու ցեղային աստվածություններին երկրպագելուց։ Սինտոյի նախնադարյան շամանական ու հմայական ծեսերը որոշակիորեն միատեսակ դարձան միայն 5-6-րդ դարերից ի վեր, երբ արքունիքը սկսեց վերահսկել սինտոյական տաճարների գործունեությունը։ 8-րդ դարի սկզբին արքունիքում ստեղծվեց սինտոյի գործերի հատուկ դեպարտամենտ, իսկ 10-րդ դարում կազմվեց սինտոյի աստվածների ցուցակը (այն ժամանակ սինտոյի պանթեոնում կար 3132 աստված)։ Հետագայում նրանց թիվը զգալիորեն ավելացավ։
• Հինգերորդ կոնցեպցիան կապված է ազգային հոգեբանական հիմքի հետ։ Համաձայն այդ կոնցեպցիայի, սինտոյի աստվածները, կամիները, ծնունդ են տվել ոչ թե առհասարակ մարդկանց, այլ միայն ճապոնացիներին։ Այդ պատճառով կյանքի առաջին իսկ տարիներից ճապոնացու գիտակցության մեջ արմատավորվում է այն գաղափարը, որ նա պատկանում է սինտոյին։ Այստեղից բխում էեն վարքի կարգավորման երկու կարևորագույն գործոն։ Նախ, այն պնդումը, որ կամիները ամենասերտ ձևով կապված են միայն ճապոնական ազգի հետ, երկրորդ, սինտոյական այն տեսակետը, թե ծիծաղելի է, երբ օտարերկրացին երկրպագում է կամիին և դավանում սինտո. ոչ ճապոնացու նմանօրինակ վարքը ընկալվում է իբրև անհեթեթություն։ Դրա հետ մեկտեղ, սինտոն ճապոնացիներին հետ չի պահում ցանկացած այլ կրոն դավանելուց։

Ծիսակատարությունների բնույթը

Սինտոյի պաշտամունքային գործողությունը որոշակի տաճարի աստվածության երկրպագումն է, որը, ըստ էության, կապ չունի մյուս տաճարների հետ։ Սինտոյական տաճարների ծեսերի նպատակը տեղական աստվածությանը բերկրանք պատճառելն է։ Արարողությունների պարզությունը, որ մարդկանցից պահանջում է սոսկ նվիրաբերումներ և ծիսական ամենահասարակ գործողություններ, հարյուրամյակների ընթացքում սինտոյի կայունության կարևորագույն պատճառն են։

Տաճարում կատարվում են տարբեր կարգի ժամերգություններ։ Հավատացյալները կանգնում են բեմի առջև, որևէ մետաղադրամ գցում հատուկ վանդակավոր արկղի մեջ, խոնարհվում, մի քանի անգամ ծափ տալիս և արտասանում աղոթքի խոսքեր։ Տաճարը կազմակերպում է նաև զանազան տոնահանդեսներ։

 

Այսպես, մացուրի տոնը կազմակերպվում է տարին մեկ, իսկ որոշ տաճարներում`   երկու անգամ։ Սովորաբար այդ տոնը կապված է գյուղատնտեսական աշխատանքներ սկսելու, բերքահավաքի, ինչպես նաև տաճարի կամ տեղական աստվածության պատմության որևէ հիշարժան տարեթվի հետ։ Տոնը նշվում է շատ շքեղորեն։ Տաճարի սպասավորները դրա մասին տեղեկացնում են ոչ միայն առհասարակ տաճարն այցելողներին, այլև ամբողջ շրջանին։ Մացուրի տոները հավաքում են անհամար թվով մարդկանց։

 

Տաճարների կառուցվածքը

 

Թեև աստվածությունների պաշտամունքում միասնություն չկա, սինտոյական տաճարների կառուցվածքը, այնուամենայնիվ, միակերպ է։ Յուրաքանչյուր տաճարի հիմքը հոնդենն է (սրբարանը), որտեղ պահվում է սինտայը (սրբությունը, աստվածությունը)։ Հոնդենին հարում է հայդենը`   աղոթարանը։ Տաճարներում չկան աստվածների պատկերներ, սակայն որոշ տաճարներ զարգացված են առյուծների կամ այլ կենդանիների նկարներով։ Ինարիի տաճարներում կան աղվեսների, Հիեի տաճարներում`   կապիկների, Կասուգայի տաճարներում`   եղջերուների պատկերներ։ Այդ կենդանիները համարվում են համապատասխան աստվածությունների պատգամաբերներ։ Այս ամենը վկայում է սինտոյի կապը ժողովրդական յուրահատուկ հավատալիքների հետ։

 

Հայկ

Աթեիզմ

Աթեիզմը ոգիների, աստվածների, հանդերձյալ կյանքի և այլ տեսակի գերբնականի հավատը ժխտող հայացքների համակարգ է, որը ժխտում է ամեն տեսակի կրոնի գոյությունը։ Յուրաքանչյուր պատմական դարաշրջանում աթեիզմը արտացոլել է տվյալ ժամանակաշրջանի գիտելիքների եղած մակարդակը և այն դասակարգերի ու սոցիալական խմբերի շահերը, որոնց տեսական զենքն է եղել այն: Աթեիզմը անխզելիորեն կապված է բնության նկատմամբ մատերիալիստական հայացքների հետ։

Աթեիզմը հակադրվում է թեիզմին, որն իրենից ներկայացնում է առնվազն մեկ Աստծո գոյության առկայության հավատը: Աթեիզմի տակ հաճախ հասկացվում է նաև ցանկացած գերբնական ուժի ժխտումը, կլինեն Աստվածներ, հոգիներ, այլ ոչ նյութական ուժեր, հետմահու կյանք և այլն:  Աթեիզմն աշխարհայացք է, որը ժխտում է կրոնի`   որպես գերբնական ուժի նկատմամբ հավատը:

 

Աթեիզմին բնորոշ է այն  համոզմունքը, որ բնական աշխարհը (բնությունը) ինքնաբավ է, և բոլոր կրոններն ունեն մարդկային (ոչ գերբնական) ծագում: Այն մարդիկ, ովքեր իրենց համարում են աթեիստներ, կասկածամտորեն են վերաբերվում ցանկացած գերբնական ուժերի, երևույթների, որոնք չունեն իրենց գոյության էմպիրիկ հիմնավորումը:

 

Ոմանք հօգուտ աթեիզմի հիմնվում են փիլիսոփայության, սոցիոլոգիայի և պատմության վրա: Շատ աթեիստներ համարվում են հումանիզմի և նատուրալիզմի հետևորդներ: Գոյություն չունեն համընդհանուր վարքի նորմեր, որոնք բնորոշ են բոլոր աթեիստներին:

 

Ի սկզբանե «Աթեիզմ» տերմինը վերաբերում էր բոլոր այն մարդկանց կամ ուսմունքներին, ովքեր կոնֆլիկտի մեջ էին գոյություն ունեցող կրոնների հետ: Միայն հետագայում այդ տերմինը սկսեց որոշակի փիլիսոփայական դիրքորոշում արտահայտել:

Կապիտալիզմի զարգացման վաղ շրջանում մանկական աշխատանքը շահագործվել է մեծահասակներին համահավասար, որը հանգեցրել է երեխաների և դեռահասների ֆիզիկական ու բարոյական դեգրադացիայի, նրանց բարձր մահացության։ Մանկական աշխատանքի օրենսդրական առաջին սահմանափակումը իրականացվել է Մեծ Բրիտանիայում (1833 թվական), սահմանվել է 9-13 տարեկան երեխաների 8-ժամյա աշխատանքային օր, արգելվել 9-18 տարեկան երեխաների և դեռահասների գիշերային աշխատանքը։ Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության կոնվենցիան երեխաներին աշխատանքի ընդունելու նվազագույն տարիքը սահմանել է 15-ը։ Մինչդեռ Իրանում, Թուրքիայում, Թաիլանդում, Կոստա Ռիկայում, Հայիթիթում երեխաներին աշխատանքի են ընդունում 12 տարեկանից։ Ճապոնիայում, Ավստրալիայում, Իսլանդիայում, Շվեդիայում օգտագործվում է երեխաների և դեռահասների գիշերային աշխատանքը։ ԱՄՆ-ի մեծ մասում 16 տարին չլրացրած դեռահասների աշխատանքային օրը 8 ժամ է։ Սոցիալիստական երկրներում «մանկական աշխատանք» հասկացություն չկա։ 

Ես, Գարիկը, Սամվելը և Հայկը մեր դպրոցի շրջակայքում հարցում արեցինք: Մենք մարդկանց հարցրեցինք նրանց կարծիքը մանկական աշխատանքի մասին: 20 հոգուց ընդամենը վեցը դրական կարծիք ունեին, իսկ մնացած տասնչորսը ունեին բացասական կարծիք: Այսինքն Հայաստանի հասարակությունը հիմնականում բացասական է վերաբերում մանկական աշխատանքի փաստին: Ընդ որում Հայաստանում անչափահաս աշխատողներ նույնպես կան, օրինակ, անչափահաս աշխատողները շատ են լինում սուպերմարկետներում, բեռնափոխադրման ծառայություններում և այլն:

Հարցման արդյունքները

6 դրական կարծիք (30 % )

14 բացասական կարծիք ( 70 % )

Իհարկե, դրանք ճշգրիտ թվեր չեն, սակայն պարզից էլ պարզ է, որ մեր հասարակությունը բացասական է ընդունում մանկական աշխատանքի փաստը, որը կարելի է ասել, ոչ լավ է, ոչ էլ վատ:

Իմ կարծիքով, անչափահասները, եթե ուզում են աշխատել, ապա պետք է անեն այնպիսի գործ, որը վնաս չի տա նրանց առողջությանը, օրգանիզմին: Այսինքն, օրինակ բեռնափոխադրումը վատ աշխատանք է երեխաների համար, քանի որ ծանր բեռները կարող են մեծ վնաս տալ օրգանիզմին: Իսկ օրինակ, օնլայն աշխատանքի վնասը շատ ավելի քիչ է: Եթե ես ունենայի ինչ-որ անվնաս գործ անելու, ապա ես առանց երկմտելու կաշխատեի:

 

 

 

 

 

Անչափահասների իրավնունքներ 

Ես համաձայն եմ, քանի որ պետք է, որ երախան փոքր մոտ 12 տարեկանից աշխատի, որպեսզի նա իմանա որ, գումարը չի թափվում օդից և եթե նա ապագայում կարողանա ամեն աշխատանքի հարմարվի։Ես շատ եմ ուզում աշխատել, ինձ անհետաքրքիր է սովորական երեխայի կյանքը, բակում խաղալ և այդպես, ես համաձայն եմ բոլոր աշխատանքների(Երևի),Իմ կարծիքով բոլոր երեխաները պետք է աշխատեն։

 

(Դասարանում խոսեցինք անչափահասների աշխատանքների մասին,բոլորը ասում էին,որ պետք է, իսկ ընկեր Ձյանան համաձայն չէր) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Իրանի իսլամական հեղափոխություն

 

Իրանի իսլամական հեղափոխություն, 1979 թվականի հեղափոխություն իրադարձությունների շղթա Իրանում, որի արդյունքում տապալվեց որն Իրանի Պահլավական թագավորական կարգերն, միապետությունը և շահՄոհամադ Ռեզա Փահլևիի իշխանությունը, հաստատվեց նոր վարչակարգ՝ շիաների մարջաե-թաղլիդ այաթոլլաԽոմեինու գլխավորությամբ:

Քանի որ այս հեղափոխական գործընթացում հակաթագավորական մտքեր արատահայտող իսլամական դեմքերն ակտիվ ներկայություն ցուցաբերեցին, Ռուհոլլահ Խոմեյնիի այս հեղափոխությունն անվանվեց Իսլամական հեղափոխություն:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ընտանիք

Ընտանիքը դա մի բան է,որը քեզ կոքնի դժվար փահերում,ընտանիը դա ինչ-որ չափով քո ընկերներն է,իմ կարծիքով ընտանիքը մեծ դեր ունի մեր կյանիք մեջ և պետք է ամեն ինչ անել, որ ընտանիքը միշտ ուրախ լինի, ընտանիքը ամեն լավ բանն է և ամենա լավ ընկերը, ընտանքը միշտ քո լավն է ուզում։Այդ պատճառով հարգեք և սիրեք ձեր ընտանիքը։

 

 

(Ես դասին չեմ եղել այդ պատճառով չգիտեմ ինչ են խոսել դասարանում)

 

 

 

 

 

 

 

Պատասխանատվություն 

 

Իմ կարծիքով ես պատասխանատու մարդ եմ և ես կարծում եմ, որ բոլոր մարդիկ պետք է լինեն պատասխանատու, քանի որ անպատասխանտու մարդկանց վրա դու հույս չես կարող դնել,մարդիկ որոնք անպասխանատու են նրանք իմ կարծիքով անլուրջ են:

(Դասարանում խոսեցինք թե ինչ է նշանակում պատասխանատվություն, հետո բոլորը ասեցին թե իրենց կարծիքով է պատասխանատվությունը, իսկ հետո խոսեցինք դրա մասին)

 

 

 

 

 

 

 

Հանդորժողականություն

 

 

 

 

Ես ընթանրապես հանդուռժող մարդ չեմ, ես չեմ անում այն ինչ-որ չեմ ուզում, ես չեմ անում այն ինչ-որ իմ դիմացինն է ուզում եթե դա իմ դուրը չի գալիս, եթե մեկը պատմի ինձ ինչ-որ բան որը ինձ հետաքրքիր չէ, ես նրան մինչև վերջ չեմ լսի և նրան կնթատեմ և կասեմ, դա ինձ հետաքրքիր չէ ինձ մի պատմիր(բայց իմ ընկերներին ուրիշ տեսքում),ես մտածում եմ, որ այդպես շփումը ավելի թափանցիկ է և անհետաքրքիր չէ, ես մտածում եմ, որ այդպես պետք է  լինի բոլոր շփումների մեջ։

 

(Մենք խոսում էինք նրա մասին, որ պետք է մարդը իրեն զսպի,բայց մնա իր մտքի հետ, խոսեցինք նրա մասին, որ եթե քո զրուցակիցը սխալ բան է ասում դու պետք է քո միտքը ասես եթե քո զրուցակիցը սխալ է)

 

 

 

 

 

 

 

Արդարություն

 

 

Արդարություն գոյություն չունի, ոչ մի տեղ, ամեն մարդ պորցում է իր կյանքը հեշտացնել, բայց ոչ թե արդար ու դժվար ճանապարհով այլ հեշտ ու անարդար ձևով, մարդիկ չեն ուզում արդար լինել, որովհետև դա ձեռնտու չէ, մարդ ամեն անգամ կփորձի ամեն ինչ անարդար ձևով անել,որովհետև այդպես ավելի հեշտ է։

 

(Մենք խոսում էինք ընտրակաշառքից և որ մարդիկ իրենց ձայնը վաճառում են, հիմա ընտրակաշառք կա, մենք խուսում  էինք դրա լուծումից)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

տղամարդու և կնոջ իրավունքներ

 

Դատարանը միշտ կնոջ կողքին է, երեխան միշտ մնում է մոր մոտ, բայց ամուսինը իր հին կնոջը պետք է գումար տա բաժանվելուց հետ,կինը միշտ չի աշխատում , դա իմ երազանքն է, որ ես մնամ տանը իսկ իմ կինը աշխատի, ինչու երբ դու քո կնոչ կամ ընկերուհու հետ ինչ-որ վայր ես գնում գումարը միշտ դու պետք է տաս, ինչու կինը միշտ կարող է ինձ խփել իսկ ես իրեն նույիսկ չեմ կարող դիպչել։

 

(Քննարկեցինք թե ինչպես են վերաբերվում տղաները իրենց ընկերուհիներին)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ԱԶԱՏՈՒԹՅՈՒՆ

 

 

Ազատությունը դա ինքնաիշխանությունն է, մարդու ազատությունը վերջքնում է այնտեղ որտեղ սկսվում է ուրիշինը։Թրաֆիկ, ինչ է թրաֆիքինգի , դա այն է, երբ ինչ որ մարդուն խափում են, ասում են որ ինչ որ աշխատանքի համար մեծ գումար կտան, մարդիկ գնում են ընդունվում են բայց աշխաում են լրիվ ուրիշ ուղությամբ և օրեկան ստանում են փոքր հաց և ջուր որպեսզզի կարողղանակ ապրեն և չմահանան և եթե դիմեն ոստիկանություն ,նրանք կսպանեն նրանց բոլոր հարազատներին։

 

 

(Խոսեցինք ազատությունից ճիշտ օգտվելուց անել ինչ ուզեւմ ես և չխանգարել քեզ և դիմացինիդ քննարկեցինք թրաֆիքինգի մասին)